Vaarwel 2018 - Wat was je toch een kutjaar. Oeps, mag ik dat wel echt zeggen? Misschien wel een beetje. Het was ook mooi hoor! Zo is ons zoontje dit jaar geboren. Die staat toch echt in de top vier mooiste momenten in je leven. Op een in-vier-gedeelde eerste plek. Maar we begonnen het jaar met het missen van het vriendje tijdens een potje Kolonisten van Catan waarbij ik zo hard lachte dat ik in mijn broek pieste. Leuk toch dat zwanger zijn. Verder is in de eerste week onze sleutel afgebroken in het deurslot. Stond ik dan met Zoey samen op de oprit te wachten tot mijn vader ons kon komen helpen. Wel een leuke ervaring om de McDonalds op je eigen oprit in je auto op te eten terwijl jij je dochter ervan probeert te overtuigen dat er in Heerlen city echt geen wolven zitten die je op 7 uur in de avond proberen op te eten. Hoe donker het ook is. In de auto waar iemand twee weken daarna iemand gezellig een flinke deuk in heeft gemaakt en het afschuift op een tweedelige vera...
Een mamamocktail blog