De tijd van knutselen, frutselen, dichten en vanalles is weer aangebroken. Jawel we mogen weer surprises gaan maken met zijn allen.
Ok, eigenlijk was vandaag de laatste dag en zijn Zoey en Lily beide met een mooi geknutseld iets naar school. Lily met een "zelfgemaakte" unicorn en Zoey met een leuke uil. Het is natuurlijk harstikke spannend voor ze beide. Voor mij ook wel een beetje, stel je voor je kind krijg iets wat ze echt niet leuk vinden. Zo kreeg Joni een aantal geleden tweemaal punnikken, iets wat ze niet lang ervoor gekocht had en absoluut niet lukte om te doen. Tja, een school en een kinderdagverblijf hebben hier natuurlijk geen idee van. Ze was dan ook een beetje teleurgesteld. Het jammere is dat de surprises in een vuilniszak voorzien van naam naar school meoten worden gebracht. Je wilt als moeder natuurlijk ook een beetje showen. Ook al stond er dat de kinderen de surprises zelf moeten maken. Als we dat hadden laten doen waren er meer teleurgestelde kinderen.
Niet alleen voor school werd er geknutseld. Ook met de schoonfamilie mogen we dit ieder jaar weer opnieuw doen. Gelukkig is een surprise knutselen optioneel, helaas is een gedicht dat niet. Nu heb ik een beetje gefoeteld. Ik heb een schoonzusje wat werkt bij de Philips. Ik heb dan ook brieven gemaakt alsof ze aangemeld was als producttester. Een beetje een surprise achtig idee, een gedichtje mis je dan niet echt. Nouja, behalve mijn schoonvader, die het ook nog eens leuk vind om de gedichten mooier te laten rijmen. Er wordt dus wel een redelijk eis gesteld aan de kwaliteit. Dat die sint weer lang had moeten denken, mag je iemand echt niet als gedichtje schenken. De grote verrassing was Joni, ons literaire wonder (Echt serieus die heeft een talenknobbel groter dan mijn ass) had een gedicht gemaakt wat ik nog niet had kunnen doen. Het was voor haar de eerste keer dat ze met de grote mensen mee mocht doen. Super spannend, maar wel leuk als je als kind zo'n grote doos krijgt. Ze vond het niet eens eng om het gedichtje voor te lezen. Misschien dat de faalangsttraining dan toch een beetje begint te werken?
Zoey en Lily mogen nog niet mee doen met de grote mensen. Link natuurlijk ook niet, maar dat spreekt een beetje voor zich. Zij kregen dit weekend wel een lekkere stapel leuke cadeautjes (Joni, Yorick en ik trouwens ook hoor). Op zaterdag van mijn moeder, haar vriend en mijn zus en op zondag van de schoonfamilie. Alles in het uiterste geheim voorbereid want Lily gelooft nog in Sinterklaas. Ja ze is inderdaad al negen. Misschien wil ze het gewoon nog niet weten. In de stad ging ze niet naar een Sint of naar Pieten toe. Ze bleef gewoon stoïcijns haar chocomelk opdrinken. Ook Zoey versprak zich een keer en of Lily had het niet gehoord, of ze wilde het niet horen. Toch na twaalf jaar ben ik er wel een beetje klaar mee steeds alles sneaky moeten te doen. Ook al heb je erna een overladen eettafel.
Aan de andere kant het blijft toch schattig hoor dat sinterklaas vieren met zijn allen. Hebben wij vroeger nooit zo gedaan. Toen ik klein was wel, maar vanaf de brugklas werden het al snel cadeautjes op kerstavond. Op zich ook altijd leuk en gezellig en ik heb al zin in de pakjes onder de kerstboom. Zijn overigens altijd kleren die de kinderen krijgen met kerst, hebben ze en een pakje en iets nieuws om aan te trekken met kerst. Beetje een win-win-win situatie. Ook doen we als gezin, om de kinderen leren te geven, lootjes met kerst. Je koopt dan een cadeautje van een tientje voor een ander. Toch met Sinterklaas, die gezichtjes die oplichten van spanning als de buurman op de deur klopt en er daar een zak met cadeautjes staat. Ik wil gewoon soms een beetje credit voor het kopen ervan. Meer niet.
Hoewel ik niets met het Sinterklaasfeest zelf heb vind ik het leuk voor de kinderen. Ik vind het ook jammer dat het steeds meer lijkt te verdwijnen. Het is vandaag 4 december en er is geen extra koopavond, geen extra dingetjes, geen versieringen in de winkels en alle chocoladeletters met ander snoepgoed liggen al in de afprijsbakken in de supermarkten. Het lijkt wel of de winkeliers van ellende niet meer weten wat ze moeten. In augustus liggen de kruidnoten al in de schappen, met het feest zelf is alles alweer weg. Dat is nu al vervangen door kerstkransjes en andere meuk. Ik kon zelfs nergens een leuk tafellaken meer vinden afgelopen weekend. Maakt het allemaal toch net een beetje specialer vind ik zelf.
Overigens vind ik het zelf wel moeilijk om iets geheim te houden. Ik kon zelfs niet wachten tot morgen en gaf Yorick afgelopen zondag zijn cadeautje al. Die van mij heb ik nog niet gekregen, alleen uit mijn surprise en van mijn moeder en zus. Ze liggen boven in de kledingkast weet ik. Nog niet ingepakt weet ik ook. Ik heb de strijkplank ervoor gezet zodat ik niet in de verleiding kom om te kijken. Ik ben niet goed met geheimen namelijk. Zo was Yorick laatst zijn telefoon vergeten overdag en kon ik het na een paar uur pingping te horen het toch niet laten om te kijken welk lootje hij had. Ja zo erg ben ik dus echt. Maar ik ga het niet doen. Ik ga niet kijken welke cadeautjes ik heb (deed ik vroeger trouwens wel toen ik nog thuis woonde, mijn moeder verstopte ze ook altijd in haar kledingkast) en ik ga ook niet vertellen aan Lily wat het grote geheim van Sinterklaas is als zij er nog niet aan toe is.
Dus doen we nog stiekem apart inpakpapier halen. We schrijven de namen er een beetje apart erop zodat de handschriften niet overeen komen. We verstoppen ze goed, in een grote kliko-vuilniszak. We proberen er niet over te praten en doen alles sneaky sneaky. Zo gaan wij morgen als gezin pakjesavond vieren. De kinderen weten dit niet, ze denken dat ze alles afgelopen weekend al hebben gehad. Lily neem ik morgen mee voor een freak-shake, had ik gewonnen via facebook, te drinken met mijn moeder, Link en mijzelf. Dan kan Yorick alles klaar leggen en ziet ze niet dat wij alles hebben gekocht. De banketstaven, pepernoten, schuimpjes, marsepein en borstplaat liggen namelijk in de kast, de Sint vlaggetjes hangen al op, de cadeautjes liggen klaar in hun kliko vuilniszak (in de jute zak met de vuilniszak erom die er morgen afgehaald kan worden), nu nog wachten tot morgen.
Fijne pakjesavond!
Ok, eigenlijk was vandaag de laatste dag en zijn Zoey en Lily beide met een mooi geknutseld iets naar school. Lily met een "zelfgemaakte" unicorn en Zoey met een leuke uil. Het is natuurlijk harstikke spannend voor ze beide. Voor mij ook wel een beetje, stel je voor je kind krijg iets wat ze echt niet leuk vinden. Zo kreeg Joni een aantal geleden tweemaal punnikken, iets wat ze niet lang ervoor gekocht had en absoluut niet lukte om te doen. Tja, een school en een kinderdagverblijf hebben hier natuurlijk geen idee van. Ze was dan ook een beetje teleurgesteld. Het jammere is dat de surprises in een vuilniszak voorzien van naam naar school meoten worden gebracht. Je wilt als moeder natuurlijk ook een beetje showen. Ook al stond er dat de kinderen de surprises zelf moeten maken. Als we dat hadden laten doen waren er meer teleurgestelde kinderen.
Niet alleen voor school werd er geknutseld. Ook met de schoonfamilie mogen we dit ieder jaar weer opnieuw doen. Gelukkig is een surprise knutselen optioneel, helaas is een gedicht dat niet. Nu heb ik een beetje gefoeteld. Ik heb een schoonzusje wat werkt bij de Philips. Ik heb dan ook brieven gemaakt alsof ze aangemeld was als producttester. Een beetje een surprise achtig idee, een gedichtje mis je dan niet echt. Nouja, behalve mijn schoonvader, die het ook nog eens leuk vind om de gedichten mooier te laten rijmen. Er wordt dus wel een redelijk eis gesteld aan de kwaliteit. Dat die sint weer lang had moeten denken, mag je iemand echt niet als gedichtje schenken. De grote verrassing was Joni, ons literaire wonder (Echt serieus die heeft een talenknobbel groter dan mijn ass) had een gedicht gemaakt wat ik nog niet had kunnen doen. Het was voor haar de eerste keer dat ze met de grote mensen mee mocht doen. Super spannend, maar wel leuk als je als kind zo'n grote doos krijgt. Ze vond het niet eens eng om het gedichtje voor te lezen. Misschien dat de faalangsttraining dan toch een beetje begint te werken?
Zoey en Lily mogen nog niet mee doen met de grote mensen. Link natuurlijk ook niet, maar dat spreekt een beetje voor zich. Zij kregen dit weekend wel een lekkere stapel leuke cadeautjes (Joni, Yorick en ik trouwens ook hoor). Op zaterdag van mijn moeder, haar vriend en mijn zus en op zondag van de schoonfamilie. Alles in het uiterste geheim voorbereid want Lily gelooft nog in Sinterklaas. Ja ze is inderdaad al negen. Misschien wil ze het gewoon nog niet weten. In de stad ging ze niet naar een Sint of naar Pieten toe. Ze bleef gewoon stoïcijns haar chocomelk opdrinken. Ook Zoey versprak zich een keer en of Lily had het niet gehoord, of ze wilde het niet horen. Toch na twaalf jaar ben ik er wel een beetje klaar mee steeds alles sneaky moeten te doen. Ook al heb je erna een overladen eettafel. 
Aan de andere kant het blijft toch schattig hoor dat sinterklaas vieren met zijn allen. Hebben wij vroeger nooit zo gedaan. Toen ik klein was wel, maar vanaf de brugklas werden het al snel cadeautjes op kerstavond. Op zich ook altijd leuk en gezellig en ik heb al zin in de pakjes onder de kerstboom. Zijn overigens altijd kleren die de kinderen krijgen met kerst, hebben ze en een pakje en iets nieuws om aan te trekken met kerst. Beetje een win-win-win situatie. Ook doen we als gezin, om de kinderen leren te geven, lootjes met kerst. Je koopt dan een cadeautje van een tientje voor een ander. Toch met Sinterklaas, die gezichtjes die oplichten van spanning als de buurman op de deur klopt en er daar een zak met cadeautjes staat. Ik wil gewoon soms een beetje credit voor het kopen ervan. Meer niet.
Hoewel ik niets met het Sinterklaasfeest zelf heb vind ik het leuk voor de kinderen. Ik vind het ook jammer dat het steeds meer lijkt te verdwijnen. Het is vandaag 4 december en er is geen extra koopavond, geen extra dingetjes, geen versieringen in de winkels en alle chocoladeletters met ander snoepgoed liggen al in de afprijsbakken in de supermarkten. Het lijkt wel of de winkeliers van ellende niet meer weten wat ze moeten. In augustus liggen de kruidnoten al in de schappen, met het feest zelf is alles alweer weg. Dat is nu al vervangen door kerstkransjes en andere meuk. Ik kon zelfs nergens een leuk tafellaken meer vinden afgelopen weekend. Maakt het allemaal toch net een beetje specialer vind ik zelf.
Overigens vind ik het zelf wel moeilijk om iets geheim te houden. Ik kon zelfs niet wachten tot morgen en gaf Yorick afgelopen zondag zijn cadeautje al. Die van mij heb ik nog niet gekregen, alleen uit mijn surprise en van mijn moeder en zus. Ze liggen boven in de kledingkast weet ik. Nog niet ingepakt weet ik ook. Ik heb de strijkplank ervoor gezet zodat ik niet in de verleiding kom om te kijken. Ik ben niet goed met geheimen namelijk. Zo was Yorick laatst zijn telefoon vergeten overdag en kon ik het na een paar uur pingping te horen het toch niet laten om te kijken welk lootje hij had. Ja zo erg ben ik dus echt. Maar ik ga het niet doen. Ik ga niet kijken welke cadeautjes ik heb (deed ik vroeger trouwens wel toen ik nog thuis woonde, mijn moeder verstopte ze ook altijd in haar kledingkast) en ik ga ook niet vertellen aan Lily wat het grote geheim van Sinterklaas is als zij er nog niet aan toe is.
Dus doen we nog stiekem apart inpakpapier halen. We schrijven de namen er een beetje apart erop zodat de handschriften niet overeen komen. We verstoppen ze goed, in een grote kliko-vuilniszak. We proberen er niet over te praten en doen alles sneaky sneaky. Zo gaan wij morgen als gezin pakjesavond vieren. De kinderen weten dit niet, ze denken dat ze alles afgelopen weekend al hebben gehad. Lily neem ik morgen mee voor een freak-shake, had ik gewonnen via facebook, te drinken met mijn moeder, Link en mijzelf. Dan kan Yorick alles klaar leggen en ziet ze niet dat wij alles hebben gekocht. De banketstaven, pepernoten, schuimpjes, marsepein en borstplaat liggen namelijk in de kast, de Sint vlaggetjes hangen al op, de cadeautjes liggen klaar in hun kliko vuilniszak (in de jute zak met de vuilniszak erom die er morgen afgehaald kan worden), nu nog wachten tot morgen.Fijne pakjesavond!
Reacties
Een reactie posten