Het is de collecte week van Jantje Beton (25 februari t/m 9 maart) en dit lijkt mij het perfecte moment om het eens over de scouting te hebben.
Scouting staat voor uitdaging! Scouting biedt leuke en spannende activiteiten waarmee meiden en jongens worden uitgedaagd zich persoonlijk te ontwikkelen. Het is meer dan wat knoopjes maken in een touw en wandelen door het bos. Dat doen ze ook, maar ze doen nog zoveel meer.
Je kan vanaf 5 jaar beginnen als lief schattig bevertje in het rode blousje. Je gaat in een groepje van leeftijdsgenootjes allemaal dingen ontdekken en leren aan de hand van thema figuren. Na het afronden van bepaalde taakjes kun je een insigne verdienen. Vaak wordt hierbij veel geknutseld, gebakken, buiten- en bosspelletjes gespeeld en natuurlijk de beginnende scouting technieken. Bij de meeste groepen zitten de jongens gemengd met de meisjes. Als je een groep in de buurt hebt, heb je ook vaker kinderen van dezelfde school of klas bij de scouting. Dit is leuk om vriendschappen te sluiten of om te versterken. Op kamp slaap je meestal lekker warm binnen, ga je niet heel ver weg en ben je maar een paar nachtjes van papa en mama. De staf helpt je nog veel, je krijgt vaak lekkere dingen te eten en doet leuke dingen.
Vanaf een jaar of 7 ga je door naar de welpen/kabouters in hun groene blousejes. Je begint dan tochttechnieken en kaartlezen te oefenen. Ook klimcentra bezoeken is een bezigheid die de welpen erg leuk vinden. Met mooi weer lekker het bos in en hutten bouwen, of op een regenachtige dag mugcakes maken in de magnetron. Het free being me insigne is bijvoorbeeld een insigne dat je bij de kabouters kan behalen. Je leert dan omgaan met anderen en met je zelf. Dat iedereen vrij is zichzelf te zijn, zonder pesten. Iets wat tijdens deze leeftijd toch echt belangrijk is om te leren. Het ligt aan de grote van de groep of deze gemengd zijn of niet. In principe gaat het beide goed, en als je als bever begint ken je er al veel van de groep. Op kamp ga je nu beginnen met in tenten slapen. Soms, als de groep jonger is, slaap je nog binnen, maar meestal begin je het hier te leren. De tenten worden nog door de staf voor je opgezet en ook koken wordt nog voor je gedaan. Lekker
onbezorgd ravotten dus. Lekker vies worden in oude scoutingkleren en niemand die moppert dat er modder onder je schoenen zit. Tussendoor een dag zwemmen met een goede douche erachteraan en je bent weer helemaal schoon, Voor zolang je dat volhoud natuurlijk. Voor de mama's iets minder prettig. Ze kunnen behoorlijk stinken in de auto en het liefst stop je ze met kleren en al de wasmachine in. Maar als ze dan lekker gedouched om 3 uur in de middag op de bank in slaap vallen met een smile op hun gezicht, weet je dat het goed zat.
Vanaf 10/11 jaar wordt je een echte scout. Een scout of een gids, het is maar hoe de groep het heeft ingedeeld. Lekker met zijn alle de eerste puberhormonen eruit razen. Spelletjes vinden ze nog steeds leuk, maar nu gaan ze ook nog eens leren zelfstandig te worden. Je staat er niet bij stil hoeveel de kinderen al kunnen en hoe weinig we ze thuis laten doen. Zelf koken, dus ook zelf het gasstelletje (altijd onder begeleiding) aanzetten, zelf de groenten snijden en gehaktballen draaien. Zelf afwassen en opruimen erna. Zelf de tent opzetten op het kamp, en dan maar hopen dat het goed is, want anders wordt je nat en krijg je het koud. Zelf kampvuur maken en leren omgaan met een bijl. Je houd als moeder soms je hart vast als je het ziet, maar de trots die je dan voelt als het ze lukt. Geweldig. Als ze 12 uur lang een kampvuur aan hebben gehouden, de hele nacht door, die euforie aan het einde van de ochtend en de trots op hun gezicht als ze hun welverdiende insigne krijgen. Dat is echt onbetaalbaar. Daar leer je zoveel van. Je leert doorzetten, dingen doen waarvan je niet wist dat het kon en dan leren dat je er trots op mag zijn. Dat ook nog eens zonder "curlingouders" die je zeggen wat je moet doen. De staf weet allang dat jij dat kan en houd je handjes niet meer vast. Een dropping is ook een leuke bezigheid (met staf voor noodgevallen) of een tocht helemaal zelf lopen met nog meer uitgebreidere technieken. Leren veilig en gezond te zijn en weten wat je moet doen als je jezelf verbrand of snijd. Wat hygiënisch is en hoe je met rauw voedsel om moet gaan.
Vanaf 14/15 jaar wordt het nog leuker, je bent explorer. Jij maakt dan zelf de programma's. Greppeldroppingen (waarbij een auto je probeert te vinden en je dan weer ergens anders afzet), aardappelkanon maken, koken in een dutch oven, pionieren, ver weg op kamp waarbij je met al je hebben en houwen met stoptreinen Duitsland doorkruist naar je kampterrein om daar een week of twee helemaal zonder ouders en alleen begeleidende staf te zijn. Je maakt zelf het programma, je werkt op evenementen voor het budget en het is echt helemaal jouw kamp.
Hoewel er tijdens deze leeftijd ook vaak wordt afgehaakt. Het is echt leuk om er nog bij te blijven. Je mag als hulpstaf worden bij de jongere kinderen en gaat zo steeds meer verantwoordelijkheid leren en ook krijgen. Iets wat eigenlijk alleen maar toegejuicht kan worden.
Daarna wordt je vanaf je 18de stam/pivo. Je opkomsten zijn in de avond en met het groepje waar jij al jaren mee op scouting zit haal je de gekste fratsen uit. Je gaat stappen, maar ook pionieren. Je staf is veranderd in adviseurs en bepaald alles helemaal zelf. Vaak wordt je ernaast ook staf bij de onderbouw als je dat leuk vind. Zo kun je jongeren blijven inspireren en blijft jouw groep mooi intact.
Dit is iets wat er wel veel gebeurd. Staf begint vaak als bever en eindigt op hun 21ste als echte scoutstaf om er nog vele jaren bij te blijven. Het jammere is dan dat andere eigenlijk helemaal geen idee hebben wat het inhoud. Staf is iets waar veel groepen een chronisch te kort aan hebben. Het kost een paar uur op je vrije zaterdag en dat iedere week. Ook de opkomsten voorbereiden is iets wat gedaan moet worden, maar alle energie die je erin stopt krijg je in veelvoud terug als je die blije koppies weer ziet.
Nu denk je, maar dat lijkt me super leuk om te doen, maar ik heb geen enkele ervaring. Dat is niet heel erg cruciaal (Ik was ook staf en wist niks in het begin), maar je moet het wel willen leren. Je mede staf is meestal zo enthousiast dat ze eigenlijk altijd wel bereid zijn het je leren.
Ook als moeder kun je een echte grote steun zijn voor je groep! Je hoeft dan geen luizen te pluizen, maar je kan altijd dingen doen. Je kan mee helpen brengen en halen tijdens bepaalde activiteiten. Je kan meehelpen met NLDoet (is binnenkort!) of collecteren met Jantje beton (Is deze week!!!).
Je kan oudervertegenwoordiger worden (heb ik jaren gedaan heel leuk). Dan ben je eigenlijk de stem van de kinderen. Je denkt mee over zaken in de zogenaamde groepsraad en helpt mee met activiteiten zoals de open dag.
Je kan kookstaf worden op een weekend of kamp. Dan zorg jij voor alle boodschappen, tussendoortjes, ontbijt, lunch en avondeten. Ook de afwas wordt dan gedaan. Je hoeft je voor de rest nergens mee te bemoeien, dat doet de staf wel, en bent dan echt een grote ondersteuning. De staf kan zich dan immers helemaal bezig houden met de kinderen en dat zij het leuk vinden.
Je kan vertrouwenspersoon worden in een groep of een praktijkbegeleider (hiervoor krijg je wel eerst een cursus) of later eventueel in het bestuur gaan als penningmeester, secretaris of zelfs voorzitter. Maar zoals Nancy tegen Hannah zegt: Als je nieuw bent moet je toch echt van onderaf beginnen hé! Dan kun je ook nog verder gaan naar regionale ondersteuning en bestuur en zo helemaal doorgroeien.
Dus kom met je kinderen en die reet van die bank af. Zoek een groep en meld ze aan. Of vraag of ze deze week nog collectanten nodig hebben! De helpt van de opbrengst van Jantje Beton gaat namelijk direct naar de groep waar jij voor collecteert! De rest gaat naar de stichting Jantje Beton zelf en maakt hier mooie speelgelegenheden voor. Het gaat dus allemaal hoe dan ook naar je kinderen.
Scoutingmoeder, durf jij het aan? Laat je uitdagen!
Wil je meer weten over de collecte van Jantje Beton en de stichting zelf klik dan hier!
Wil je meer weten over Scouting en een groep bij jou in de buurt vinden, klink dan hier!
Scouting staat voor uitdaging! Scouting biedt leuke en spannende activiteiten waarmee meiden en jongens worden uitgedaagd zich persoonlijk te ontwikkelen. Het is meer dan wat knoopjes maken in een touw en wandelen door het bos. Dat doen ze ook, maar ze doen nog zoveel meer.
Je kan vanaf 5 jaar beginnen als lief schattig bevertje in het rode blousje. Je gaat in een groepje van leeftijdsgenootjes allemaal dingen ontdekken en leren aan de hand van thema figuren. Na het afronden van bepaalde taakjes kun je een insigne verdienen. Vaak wordt hierbij veel geknutseld, gebakken, buiten- en bosspelletjes gespeeld en natuurlijk de beginnende scouting technieken. Bij de meeste groepen zitten de jongens gemengd met de meisjes. Als je een groep in de buurt hebt, heb je ook vaker kinderen van dezelfde school of klas bij de scouting. Dit is leuk om vriendschappen te sluiten of om te versterken. Op kamp slaap je meestal lekker warm binnen, ga je niet heel ver weg en ben je maar een paar nachtjes van papa en mama. De staf helpt je nog veel, je krijgt vaak lekkere dingen te eten en doet leuke dingen.
Vanaf een jaar of 7 ga je door naar de welpen/kabouters in hun groene blousejes. Je begint dan tochttechnieken en kaartlezen te oefenen. Ook klimcentra bezoeken is een bezigheid die de welpen erg leuk vinden. Met mooi weer lekker het bos in en hutten bouwen, of op een regenachtige dag mugcakes maken in de magnetron. Het free being me insigne is bijvoorbeeld een insigne dat je bij de kabouters kan behalen. Je leert dan omgaan met anderen en met je zelf. Dat iedereen vrij is zichzelf te zijn, zonder pesten. Iets wat tijdens deze leeftijd toch echt belangrijk is om te leren. Het ligt aan de grote van de groep of deze gemengd zijn of niet. In principe gaat het beide goed, en als je als bever begint ken je er al veel van de groep. Op kamp ga je nu beginnen met in tenten slapen. Soms, als de groep jonger is, slaap je nog binnen, maar meestal begin je het hier te leren. De tenten worden nog door de staf voor je opgezet en ook koken wordt nog voor je gedaan. Lekker
onbezorgd ravotten dus. Lekker vies worden in oude scoutingkleren en niemand die moppert dat er modder onder je schoenen zit. Tussendoor een dag zwemmen met een goede douche erachteraan en je bent weer helemaal schoon, Voor zolang je dat volhoud natuurlijk. Voor de mama's iets minder prettig. Ze kunnen behoorlijk stinken in de auto en het liefst stop je ze met kleren en al de wasmachine in. Maar als ze dan lekker gedouched om 3 uur in de middag op de bank in slaap vallen met een smile op hun gezicht, weet je dat het goed zat.
Vanaf 10/11 jaar wordt je een echte scout. Een scout of een gids, het is maar hoe de groep het heeft ingedeeld. Lekker met zijn alle de eerste puberhormonen eruit razen. Spelletjes vinden ze nog steeds leuk, maar nu gaan ze ook nog eens leren zelfstandig te worden. Je staat er niet bij stil hoeveel de kinderen al kunnen en hoe weinig we ze thuis laten doen. Zelf koken, dus ook zelf het gasstelletje (altijd onder begeleiding) aanzetten, zelf de groenten snijden en gehaktballen draaien. Zelf afwassen en opruimen erna. Zelf de tent opzetten op het kamp, en dan maar hopen dat het goed is, want anders wordt je nat en krijg je het koud. Zelf kampvuur maken en leren omgaan met een bijl. Je houd als moeder soms je hart vast als je het ziet, maar de trots die je dan voelt als het ze lukt. Geweldig. Als ze 12 uur lang een kampvuur aan hebben gehouden, de hele nacht door, die euforie aan het einde van de ochtend en de trots op hun gezicht als ze hun welverdiende insigne krijgen. Dat is echt onbetaalbaar. Daar leer je zoveel van. Je leert doorzetten, dingen doen waarvan je niet wist dat het kon en dan leren dat je er trots op mag zijn. Dat ook nog eens zonder "curlingouders" die je zeggen wat je moet doen. De staf weet allang dat jij dat kan en houd je handjes niet meer vast. Een dropping is ook een leuke bezigheid (met staf voor noodgevallen) of een tocht helemaal zelf lopen met nog meer uitgebreidere technieken. Leren veilig en gezond te zijn en weten wat je moet doen als je jezelf verbrand of snijd. Wat hygiënisch is en hoe je met rauw voedsel om moet gaan.
Vanaf 14/15 jaar wordt het nog leuker, je bent explorer. Jij maakt dan zelf de programma's. Greppeldroppingen (waarbij een auto je probeert te vinden en je dan weer ergens anders afzet), aardappelkanon maken, koken in een dutch oven, pionieren, ver weg op kamp waarbij je met al je hebben en houwen met stoptreinen Duitsland doorkruist naar je kampterrein om daar een week of twee helemaal zonder ouders en alleen begeleidende staf te zijn. Je maakt zelf het programma, je werkt op evenementen voor het budget en het is echt helemaal jouw kamp. 
Hoewel er tijdens deze leeftijd ook vaak wordt afgehaakt. Het is echt leuk om er nog bij te blijven. Je mag als hulpstaf worden bij de jongere kinderen en gaat zo steeds meer verantwoordelijkheid leren en ook krijgen. Iets wat eigenlijk alleen maar toegejuicht kan worden.Daarna wordt je vanaf je 18de stam/pivo. Je opkomsten zijn in de avond en met het groepje waar jij al jaren mee op scouting zit haal je de gekste fratsen uit. Je gaat stappen, maar ook pionieren. Je staf is veranderd in adviseurs en bepaald alles helemaal zelf. Vaak wordt je ernaast ook staf bij de onderbouw als je dat leuk vind. Zo kun je jongeren blijven inspireren en blijft jouw groep mooi intact.
Dit is iets wat er wel veel gebeurd. Staf begint vaak als bever en eindigt op hun 21ste als echte scoutstaf om er nog vele jaren bij te blijven. Het jammere is dan dat andere eigenlijk helemaal geen idee hebben wat het inhoud. Staf is iets waar veel groepen een chronisch te kort aan hebben. Het kost een paar uur op je vrije zaterdag en dat iedere week. Ook de opkomsten voorbereiden is iets wat gedaan moet worden, maar alle energie die je erin stopt krijg je in veelvoud terug als je die blije koppies weer ziet.Nu denk je, maar dat lijkt me super leuk om te doen, maar ik heb geen enkele ervaring. Dat is niet heel erg cruciaal (Ik was ook staf en wist niks in het begin), maar je moet het wel willen leren. Je mede staf is meestal zo enthousiast dat ze eigenlijk altijd wel bereid zijn het je leren.
Ook als moeder kun je een echte grote steun zijn voor je groep! Je hoeft dan geen luizen te pluizen, maar je kan altijd dingen doen. Je kan mee helpen brengen en halen tijdens bepaalde activiteiten. Je kan meehelpen met NLDoet (is binnenkort!) of collecteren met Jantje beton (Is deze week!!!).
Je kan oudervertegenwoordiger worden (heb ik jaren gedaan heel leuk). Dan ben je eigenlijk de stem van de kinderen. Je denkt mee over zaken in de zogenaamde groepsraad en helpt mee met activiteiten zoals de open dag.
Je kan kookstaf worden op een weekend of kamp. Dan zorg jij voor alle boodschappen, tussendoortjes, ontbijt, lunch en avondeten. Ook de afwas wordt dan gedaan. Je hoeft je voor de rest nergens mee te bemoeien, dat doet de staf wel, en bent dan echt een grote ondersteuning. De staf kan zich dan immers helemaal bezig houden met de kinderen en dat zij het leuk vinden.
Je kan vertrouwenspersoon worden in een groep of een praktijkbegeleider (hiervoor krijg je wel eerst een cursus) of later eventueel in het bestuur gaan als penningmeester, secretaris of zelfs voorzitter. Maar zoals Nancy tegen Hannah zegt: Als je nieuw bent moet je toch echt van onderaf beginnen hé! Dan kun je ook nog verder gaan naar regionale ondersteuning en bestuur en zo helemaal doorgroeien.
Dus kom met je kinderen en die reet van die bank af. Zoek een groep en meld ze aan. Of vraag of ze deze week nog collectanten nodig hebben! De helpt van de opbrengst van Jantje Beton gaat namelijk direct naar de groep waar jij voor collecteert! De rest gaat naar de stichting Jantje Beton zelf en maakt hier mooie speelgelegenheden voor. Het gaat dus allemaal hoe dan ook naar je kinderen.Scoutingmoeder, durf jij het aan? Laat je uitdagen!
Wil je meer weten over de collecte van Jantje Beton en de stichting zelf klik dan hier!
Wil je meer weten over Scouting en een groep bij jou in de buurt vinden, klink dan hier!
Reacties
Een reactie posten