Doorgaan naar hoofdcontent

Een dagtaak

Een baby is een dagtaak. Dat is iets waar iedere ouder het wel met me over eens is. Naarmate ze ouder worden, wordt die taak niet bepaald minder. Met vier kinderen in huis kom ik dus regelmatig uren en energie te kort.

Vaak krijg ik de vraag wat ik nou doe op een dag. Of ik hobby's heb. Ook mijn verloskundige wilde graag een dagje met ons meelopen om te kijken hoe een dag verloopt. Ik merk soms wel eens dat wat voor ons routine is, voor een ander een uitzonderlijke dag is. Zo overhoorde ik een gesprek in de trein van een vrouw die drie wasjes had gedaan op een dag, de keukenvloer gezogen en gedweild en dan ook nog eens gekookt en de tafel afgeruimd! Het was volgens haar een productieve dag. De vrouw ernaast (Beide waren begin tot mid-dertig) beaamde dat het inderdaad veel was om op een dag te doen. Dit zette mij een beetje aan het denken. Ik zit nu eenmaal in een burn-out en die is er niet voor niets. Wellicht komt het door het feit dat wat een ander ziet als productief voor mij een rustige dag was?

Eventjes naar de tijd dat ik werkte...

Ik stond op om half zes en ging koffie drinken, douchen en mij aankleden. Om kwart over zes maakte ik de kinderen wakker. Voor hun smeerde ik de boterhammen, pakte hun tassen in en zorgde dat ze op tijd klaar waren. Ik pakte mijn eigen tas in en gooide een wasje in de wasmachine om rond kwart over zeven in de auto te zitten richting de bso. Ook niet vergeten te denken aan huiswerk-mappen, gym-kleding of andere extra dingen die op die dag eventueel nodig waren en uiteraard of de kliko of wat dan ook aan de straat stond. Kindjes afzetten op de bso en richting mijn werk waar ik meestal rond kwart voor 8 aankwam en nog 15 minuutjes had om een kopje thee te drinken voor het geweld los brak.  Met het geweld bedoelde ik de docenten die allemaal dingen nodig hadden.

Als technisch onderwijsassistent was ik verantwoordelijk voor de praktijklessen biologie, scheikunde en natuurkunde waarbij ik ook af en toe mee hielp bij techniek. Denk hierbij aan het voorbereiden van de praktijklessen, het ondersteunen tijdens en het opruimen na de lessen. Ook bestellingen, inventarisatie en notuleren bij sectie vergaderingen hoorde bij mijn takenpakket. Aangezien je geen varkensogen of koeienharten via de post kunt bestellen, hoorde het halen van goederen er natuurlijk ook bij. In principe is dit dan ook een baan voor 40 uur per week. Een week die ik deelde met een collega. Helaas waren er twee jaar achter elkaar omstandigheden dat die collega weg viel. Beide keren andere collega's. Dit duurder meerdere maanden waarbij ik alle taken in 20 uur moest proberen te proppen. Er wordt dat wel "rekening mee gehouden", maar er werd even goed gemopperd als iets net iets langer duurde dan de docent in gedachte had. Iets waar je dan weer mee zit, je wilt namelijk je werk goed uitvoeren. Overwerken was trouwens geen optie aangezien ik het eerste jaar twee banen had en 36 uur per week werkte. Het tweede jaar was het geen optie omdat het in eerste instantie niet werd goedgekeurd en ik ten tweede door mijn zwangerschap gedeeltelijk ziek werd. (Ik werkte toen eigenlijk 28 uur per week, maar moest dus terug naar 20 uur en halve dagen).

Eenmaal thuis, ondertussen de kinderen opgehaald op de bso, gooi je de was in de droger en zet je de volgende alweer aan. Dan door naar de keuken en gaan koken. De dames gingen dan altijd of spelen, of tv kijken. Onder het eten koken de afwasmachine leegruimen en inruimen met de ontbijtspullen. Hoewel ik er altijd naar streefde dit in de ochtend te doen lukte dit nooit. Tafel dekken en om 6 uur was Yorick thuis en konden we gaan eten. Daarna de tafel afruimen (Als Yorick thuis was deed hij dit, anders deed ik dit zelf) en opruimen. Dames aanzetten tot douchen, nog even samen tv kijken terwijl ik was vouw, kinderen naar bed en om 21:15 was ik knock-out in bed.

En dat ging maar door en door. Zelfs weekenden waren nooit rustig. Op zaterdag kinderen naar scouting, boodschappen doen, kinderen ophalen, lunchen, met oudste en ikzelf naar scouting, naar huis, avondeten, Yorick naar scouting, en naar bed. Op zondag probeer je dan nog iets leuks te doen, wat nooit echt lukt en probeer je wat op te ruimen, wat ook nooit echt lukt.

Ik moet eerlijk bekennen, ik wordt al moet als ik het moet typen.

Nu zit ik dus thuis met mijn depressie en mijn burn-out en is mijn energie niveau bijna in de min. Juist nu vragen mensen mij (zoals het uwv) Wat doe je nou op een dag.

Nou je staat op na een gebroken nacht. Link vind dat doorslapen nog steeds maar niks. Je denkt na 7 maanden heeft hij het door, maar nope. Dan koffie, aankleden. Ondertussen kinderen wakker maken en zorgen dat ze eten op tijd naar school gaan. Alles dan wel een uurtje later dan voorheen. Dat scheelt. Dan is meestal Link wakker, hij krijgt een flesje, we spelen even, hij krijgt fruitjes, gaat in badje (om de dag) en gaat een dutje doen. Dan ga ik of een dutje mee doen, of aan mijn blog werken, of de was vouwen (Ik ben aan het tellen en ik zit op de 10 wasjes en het is momenteel donderdag en ben maandag begonnen). Dan is Link wakker en wil hij weer een flesje. Dan lunchen en de ochtend afwas doen. Dan boodschappen doen of opruimen/iets poetsen. Om half drie komen de dames thuis, behalve op woensdag. Op woensdag hebben we trouwens filmmiddag dus dat is altijd leuk. Joni motiveren huiswerk te maken, Zoey en Lily motiveren hun tassen op te ruimen. Op maandag heeft Lily trouwens dansles na school dus gaan Zoey, Link en ik mee. Het is in de stad dus ideaal om even snel wat dingetjes daar te halen.

Vaak na school gaan de meisjes spelen. Onze regel is vanaf vijf uur pas elektronica en daar houden zij zich goed aan. Geen gevecht over schermpjes of wat dan ook. Om vijf moet Link toch meestal zijn groentjes en kan ik gaan koken. Dan komt Yorick thuis, gaan we eten, afwassen en opruimen. Kinderen motiveren te douchen en mee te helpen in de afwas, dan nog even tv kijken samen en gaan we naar bed. om 21:15 lig ik dan weer meestal knock-out in bed.

Toch voel ik mijzelf niet heel bijzonder productief op een dag. Ik doe vanalles, maar ik hang ook veel rond of doe een dutje. Iets wat ik inderdaad gewoon moet doen als ik moe ben. Ik voel me gewoon zo lui. Ik ben er een beetje aan gewend geraakt om de hele dag door te vliegen. Hoewel ik nu dus ook nergens tijd voor heb lijkt het, heb ik meer tijd dan ervoor.

Nu heb ik natuurlijk ook Linkie die veel aandacht vraagt en ook nodig heeft. Als hij wakker is kun je niet zo veel doen in huis. Het fijne is dat ik nu wel het gevoel heb dat niemand het mij kwalijk neemt als er dingen in huis niet gedaan zijn. Misschien de kinderen als de handdoeken op zijn en ze er een uit de droger of schone was moeten vissen. ach ja, die energie komt wel weer. ooit. Als de kinderen uit huis zijn, denk ik... tot dan vooral de planner erbij houden en niet vergeten af en toe ook eventjes niets te plannen.





Reacties

Populaire posts van deze blog